جستجوی پزشکان

عفونتهای استافیلوکوکی

عفونتهای استافیلوکوکی
چهارشنبه 12 سپتامبر 2018

عفونتهای استافیلوکوکی :

استافیلوکوک اورئوس  مهلک ترین گون از گونه‌های بسیار استافیلوکوکی از طریق باقی ماندن به عنوان یک عامل اصلی ابتلا به بیماری و مرگ علیرغم  در دسترس بودن آنتی بیوتیکهای متعدد ضد استافیلوکوکی موثر گوناگونی خود را نشان داده است استافیلوکوک اورئوس یک پاتوژن چند ظرفیتی است که هم از طریق مکانیسم هایی با واسطه توکسین و هم بدون واسطه توکسین موجب بیماری می‌شود.

این ارگانیسم عفونت های بیمارستانی و مبتنی بر جامعه ای است که از عفونت های نسبتا بد و با فونت های سیستمیک تهدید کننده حیات متغیرند .

استافیلوکوک های دیگر مجموعه استافیلوکوک های کواگولاز منفیCoNS نامیده می شود به طور قابل ملاحظه ای کمتر از استافیلوکوک ها اورئوس مهلک میباشند اما در عفونت هایی که مرتبط با وسایل پروستتیک اند همچنان مهم میباشند.

میکروبیولوژی و طبقه بندی :

استافیلوکوک ها کوکسی های گرم مثبت از خانواده میکروکوکاسه هستند که به صورت دسته جات شبیه خوشه انگور در گستره گرم دیده می شود.

این ارگانیسم ها کاتالاز مثبت بر خلاف سویه‌های استرپتوکوک غیر متحرک و هوازی و بی هوازی اختیاری میباشد آنها قادرند به مدت طولانی در سطوح محیطی و در شرایط مختلف زنده بماند.

بیش از ۳۰ گونه استان فیلو کوک پاتوژنیک می باشد یک استراتژی ساده جهت شناسایی گونه‌های مهم تر از نظر بالینی آورده شده است.

سیستمهای تشخیص اتوماتیک کیت هایی برای تشخیص بیو شیمیایی و ارزیابی های مبتنی برDNA برای شناسایی گونه های استافیلوکوکی در دسترس می‌باشند با چند استثنای معدود استافیلوکوک اورئوس از طریق تولید کوا گولاز که آنزیم سطحی تبدیل کننده فیبرینوژن به فیبرین است از سایر گونه‌های استافیلوکوکی استفاده می‌شود کیتهای لاتکسی  که برای شناسایی پروتئین A و عامل کپه  شدن طراحی شده اند.

اورئوس را از سایر سویه های استافیلوکوک افتراق می‌دهند همچنین استافیلوکو اورئوس مانیتول را تخمیر میکند ، از نظر پروتئین A مثبت است و DNaseتولید می نماید .

استافیلوکوک اورئوس تمایل دارد که بر روی صفحات آگار  خونی کلونی های بتاهمولیتیک طلایی تشکیل دهد و در مقابل CoNS   کلونی های سفید غیر همو لیتیک ایجاد میکنند.

تعیین اینکه آیا ارگانیسم های متعدد جدا شده از بیماران متفاوت یکسانی در مورد یک همه گیری کوچک بیمارستانی وجود داشته باشد که ممکن است ناشی از یک منبع مشترک مانند وسایل آلوده پزشکی باشد.

تکنیک های تعیین نوع مولکولی از قبیل الکترو فورز Pulsed-field توسط ژل و تکنیک‌های مبتنی بر تبانی مثلا تعیین نوع پروتئینA  استافیلوکوکی ( spa ) به طور فزاینده ای برای این منظور مورد استفاده قرار گرفته اند.

ایپدمیولوژی :

استافیلوکوک اورئوس بخشی از فلور طبیعی انسان است تقریباً ۲۵ الی ۵۰ درصد از افراد سالم ممکن است به طور مداوم یا موقت آلوده به استافیلوکوک اورئوس باشند.

میزان کلونیزاسیون در میان افراد دیابتیک وابسته به انسولین بیماران آلودهHIV , بیمارانی که تحت همودیالیز قرار می گیرند و افراد مبتلا به آسیب پوستی بیشتر است.

حفره های قدامی بینی محل تولد در انسان هستند هرچند ممکن است پوست به ویژه در صورتی که آسیب دیده باشد با زن زیر بغل ناحیه پرینه و اورو فارنکس نیز کلونیزه شوند.

محلهای کلونیزاسیون به عنوان محل ذخیره سهمیه ها برای عفونت های آینده عمل می‌کنند و افرادی که با استافیلوکوک اورئوس کلونیزه شده اند نسبت به افراد کلونیزه نشده در معرض خطر بیشتری جهت عفونت های آتی  قرار دارند.

برخی بیماری ها خطر عفونت استاف اورئوس را زیاد میکند مثلاً در دیابت افزایش میزان کلونیزاسیون استافیلوکوک اورئوس استفاده از آنسولین  تزریقی و احتمال اختلال عملکرد لکوسیت وجود دارد.

افراد مبتلا به نقص مادرزادی یا اکتسابی کمی یا کیفی در PMN  ها در خطر بالاتری جهت عفونت های استافیلوکوک اورئوس می‌باشند این افراد شامل بیماران نو تروپنیک ( مثلا بیمارانی که داروهای شیمی درمانی می‌گیرند افرادی با بیماری گرانولوماتوز مزمن و بیماران مبتلا به سندرمJob یا سندرم چدیاک  هیگاشی میباشند سایر گروه هایی که در خطر قرار دارند شامل افرادی با ناهنجاری های پوست و افراد دارای وسایل پروستیک میباشند.

به طور کلی استافیلوکوکوس سردسته علل عفونت های بیمارستانی از این ارگانیسم شایعترین علل عفونت زخم جراحی است و به عنوان عاملی جهت باکتریمی اولیه فقط بعد از SoNS در رتبه دوم قرار دارد های بیمارستانی جدا شده به طور فزاینده ای نسبت به داروهای متعدد مقاومت نشان میدهند.

در جامعه استافیلوکوک اورئوس همچنان یک عامل مهم برای عفونت های پوست و فونتهای تنفسی و در میان مصرف کنندگان مواد مخدر تزریقی اندوکاردیت عفونی می باشد.

افزایش تعداد بیمارانی که درمان انفوزیون در خانه میگرند علت دیگر ، عفونتهای استافیلوکوکی کسب شده از جامعه میباشد.

اغلب افرادی که دچار عفونتهای استافیلوکوک اورئوس میشوند توسط سویه های کلونیزه کننده خودشان آلوده میگردند.

با این حال ، استافیلوکوک اورئوس ممکن است از افراد دیگر و یا از طریق مواجهه محیطی کسب گردد .

انتقال بیش از همه در نتیجه کلوانیزاسیون موقت دست پرسنل بیمارستان صورت می گیرد که سویه ها از از بیماری به بیمار دیگر منتقل می نمایند .

انتشار استافیلوکوکها در آئروسلهای ترشحات تنفسی یا بینی افراد به شدت کلونیزه شدهنیز گزارش شده است .

طی 10 سال اخیر موارد متعددی از همه گیری کوچک عفونتهای کسب شده از اجتماع ایجاد شده توسط استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA ) را در افرادی توصیف کرده اند که مواجهه قبلی پزشکی نداشته اند .

این همه گیری های کوچک در هر دو محیط شهری و روستایی در نواحی کاملا جداگانه در سراسر دنیا به وقوع پیوسته اند .

گزارشها حاکی از یک تغییر قابل توجه در اپیدمیولوژی عفونتهای ناشی از MRSA  میباشند .

همه گیریها در میان گروههای متنوع جمعیتی نظیر بچه ها ، زندانیان ، ورزشکاران ، بومیان امریکایی و استفاده کنندگان از مواد مخدر اتفاق افتاده است.

عوامل خطر شایع چنین همه گیریهایی شامل شرایط بد بهداشتی ، تماس نزدیک ،مواد و اشیاء آلوده و پوست آسیب دیده میباشند.

عفونتهای کسب شده از اجتماع توسط سویه های معدودی از MRSA  ایجاد میگردند.

در ایالات متحده ، سویه USA300 (تعیین شده توسط الکتروفورزژل  pulsed-fild-( کلون غالب بوده است در حالی که اکثر عفونتهای ایجاده توسط این کلون مبتنی بر اجتماع از MRSA   پوستو بافت نرم را درگیر کرده اند ، ۱۰-۵ % مهاجم بوده اند.

USA300  همچنین مسئول افزایش شمار عفونتهای بیمارستانی است ظزفیت آشکار سویه های  MRSA  کسب شده از اجتماع  CA-MRSA  در ایجاد بیماری جدی در افراد با ایمنی کافی قابل توجه است .

بیماریزایی : استافیلوکوک اورئوس یک پاتوژن پیوژنیک است که از نظر قابلیت القای تشکیل آبسه در محل عفونتهای موضعی و متاستاتیک شناخته شده است .

پاسخ پاتولوژیک کلاسیک به استافیلوکوک اورئوس چارچوبی را مشخص میکند که عفونت در آن پیشرفت خواهد نمود.

باکتریهاپاسخ التهابی را ایجاد میکنند که بایک پاسخ ابتدایی شدید لکوسیتهای چند هسته ای ( PMN) و متعاقب آن ارتشاح ماکروفاژها و فیبرو بلاستها مشخص میشود .

یا پاسخ سلولی میزبان از جمله رسوب فیبرین و کلاژن ) عفونت را محصور میکند و یا عفونت به بافتهای مجاور یا جریان خون انتشار می یابد.

در بیماری استافیلوکوکی با واسطه توکسین ، عفونت بالینی همیشه وجود ندارد .به عنوان مثال ، هنگامی که توکسین به درون غذا آزاد شد ، مسمومیت غذایی استافیلوکوکی در غیاب باکتریهای زنده ممکن است ایجاد گردد.

در سندرم شوک توکسیک استافیلوکوکی ( TSS ) شرایطی که اجازه آزاد شدن توکسین در محلهای کلوانیزاسیون رامیدهند ( مثلا حضور یک تامپون فوق جاذب برای شروع بیماری بالینی کافی می باشند.

 

0919-300-2325