کنترل قند خون بیمار

کنترل قند خون بیمار

بیمار لازم است که قند خون خود را مرتب مورد پایش قرار دهد که زمان های آن قبل از مصرف وعدۀ غذایی ، ۱/۵ تا ۲ ساعت بعد از وعدۀ غذایی ، قبل از خواب و ساعت ۲ بامداد است و اگر بیمار رانندگی می کند لازم است که بیشتر از این قند خون خود را اندازه بگیرد . کنترل نامناسب قند خون حین لقاح ، سبب افزایش خطر سقط خودبخودی و ناهنجاری و اختلالات قلبی ، کلیوی و سیستم عصبی و اسکلتی – عضلانی جنین می شود . کنترل دیابت به منظور نرمال نگه داشتن مقدار HbA1C قبل و حین بارداری خطر این اختلالات در شکل گیری ارگان های جنین را کاهش می دهد .کنترل قند خون حین بارداری نیز اهمیت دارد چرا که قند خون بالا می تواند سبب : • پلی هیدروآمینوس که عبارتست از مایع آمینوتیک بیش از حد که سبب زایمان های زودرس می شود . • مرده زایی • جنین بزرگ در اثر انسولین بیش از حد در بدن جنین که در پاسخ به قند خون بالای م�

دیابت و حاملگی در افراد

بیماری دیابت در حدود ۸% از بارداری ها در سال را دچار مشکل می کند و در حدود ۷۵% از مواد دیابت حین حاملگی ، دیابت بارداری می باشنذ که طبق تعریف وقتی دیابت را دیابت بارداری می گویند که فرد در حین بارداری برایش برایش تشخیص دیابت گذاشته باشند . بقیه زنان باردار مبتلا به دیابت افرادی هستند که قبل از بارداری مبتلا به دیابت بوده اند که ۲۳% از آنها مبتلا به دیابت نوع دو و در حدود ۱-۲% مبتلا به دیابت نوع یک می باشند . اینکه یک فرد قبل از بارداری مبتلا به دیابت باشد یا اینکه یک خانم در حین بارداری به دیابت مبتلا شده باشد با یکدیگر تفاوت می کنند . زنانی که قبل از بارداری مبتلا به دیابت شده اند باید قبل از بارداری به فکر کنترل قند خود باشند و ممکن است عوارض مربوط به دیابت نوع بارداری می باشند حین بارداری باید شروع به آموختن نکاتی راجع به دیابت که شامل کنترل رژی�

اقدامات پزشکی سرپایی

بسیاری از اقدامات پزشکی مثلا کلونوسکوپی ، ترمیم فتق ، جراحی آب مروارید ، عمل های جراحی زیبایی و تصویر برداری (مثلا آنژیوگرافی) به طور سرپایی انجام می شوند و بیمار احتیاج به بستری شدن ندارد . بسیاری از این اقدامات نیاز به این دارد که فرد ناشتا باشد بنابراین باید بیمار مراقب باشد که دچار افت قند و یا دچار افزایش بیش از حد قند خون نشود . مادۀ حاجبی که در حین تصویر برداری استفاده می شود می تواند بر عملکرد کلیه اثر سوء داشته باشد به خصوص که اگر دیابت بیمار درگیری کلیوی هم داده باشد . در زیر توصیه هایی به بیمار دیابتی قبل ، حین و بعد از اقدام درمانی بیان شده است : اگر بیمار تحت درمان با داروی خوراکی باشد : بسیاری موارد بیمار می تواند داروی معمول خود را روز قبل از اقدام پزشکی مصرف کند ولی باید آن را در روز اقدام پزشکی قطع کند و زمانی دوب�

رژیم های بسیار کم چرب

این رژیم ها برای بیماران با BMI بالای 30 توصیه می شود . دریافت کالری روزانه در این رژیم ها کمتر از 800 کیلو کالری است که به شکل وعده های غذایی مایع داده می شود . به طور معمول ، رژیم غذایی حاوی 70 تا 100 گرم پروتئین ، 80 گرم کربوهیدرات و 15 گرم چربی به همراه 100% مواد معدنی و ویتامین ها توصیه شده است . کاهش وزن معمولا 3/3 تا 5/5 پوند (1/5 تا 2/5 کیلوگرم) در هفته است . معمولا بیمارانی که این رژیم را رعایت می کنند 25% از وزن خود را در 3-4 ماه اول از دست می دهند . بعد از این کاهش وزن سریع طی سه ماه ، غذای معمولی داده می شود و وزن به مدت 3-4 ماه تثبیت می شود . متأسفانه درصد قابل توجهی از بیماران در طی یک تا دو سال وزن کم کرده را باز می یابند و در طولانی مدت به نظر نمی رسد که این رژیم غذایی برتری نسبت به رژیم کم کالری با غذاهای  concentional داشته باشد . در حدود 25 تا 50% از افراد از این برنامه در

کاهش کالری بخش دوم

راهکار کلیدی برای کاهش وزن این است که بیمار غذاهایی را بخورد که از آنها در حد اعتدال لذت می برد . روش بشقاب (Plate method) در کنترل نسبت ها و ترکیب مواد غذایی در یک وعدۀ غذایی روش مناسبی است . برای این کار یک بشقاب 19 اینچی (حدود 23 سانتی متر) برداشته و ¼ آن را با پروتئین خالص مثل گوشت  لخم به اندازۀ کف دست پر کرد ، ¼ دیگر را با مواد نشاسته ای مثل نان ، برنج ، ماکارونی و یا سبزیجات نشاسته ای و ½ باقیمانده را با سبزیجات برگ دار ، هویج یا کلم بروکلی پر کند . ضخامت غذای داخل بشقاب نباید بیشتر از یک اینچ (2/5 سانتی متر) باشد . بیمار همچنین می تواند یک وعده میوه متشکل از پرتغال یا سیب کوچک و نیز یک وعده لبنیات مثل یک لیوان شیر و یا یک بشقاب کوچک حاوی دسر بدون قند مصرف کند . برای صبحانه باید ¼ بشقاب را با پروتئین ، ¼ مواد را با نشاسته پر کرده و ½ باقی بشقاب را خالی گذاشت و برا�

انرژی مورد نیاز بدن به طور روزانه

میزان انرژی (میزان کالری) مورد نیاز بدن بستگی به سن ، جنس ، وزن و سطح فعالیت بدن دارد . می توان انرژی مورد نیاز بدن در طول روز را با میزان مصرف انرژی در حال استراحت ( resting energy expenditum یا REE ) که انرژی است که بدن در حال استراحت بدون تماس با سرما مصرف می کند محاسبه کرد و بعد عدد بدست آمده را در فاکتور فعالیت که بستگی به سطح فعالیت بدنی دارد ضرب کرد . بر روی اینترنت محاسبه کننده های انرزی زیادی را می توان پیدا کرد . معادۀ نسبتا ساده که برای اندازه گیری REE قابل استفاده است عبارتست از : برای مردان : 5+ سن به سال ♣ 5- قد به سانتی متر ♣ 5/25 + وزن به کیلوگرم ♣ 10= REE برای زنان : 161- سن به سال ♣ 5- قد به سانتی متر ♣ 6/25 + وزن به کیلوگرم ♣ 10=REE در افراد چاق که بالای 125%  وزن ایده آل را دارند ، محاسبۀ REE نیاز به اصلاح مقدار وزن دارد که فرمول آن به صورت : IBW+ ( IBW- وزن واقعی) ¼

کاهش وزن

اضافه وزن داشتن و یا چاقی خصوصا وقتی چربی در ناحیۀ شکم باشد سبب افزایش نیاز بدن به انسولین خواهد شد و  به طور قابل توجهی کنترل دیابت را بهبود می بخشد . اغلب می تواند نیاز بیمار به دارو نیز کمتر کند . بیمار حتما لازم نیست که کاهش وزن قابل توجهی داشته باشد و یک کاهش وزن به میزان 5% وزن بدن معمولا مناسب است . مفاهیم پایه ای کاهش وزن : راهکارهای بسیاری  وجود دارد که به طور خلاصه بررسی می شوند . در ابتدا لازم است که به برخی مفاهیم دربارۀ کاهش وزن بپردازیم : • کاهش وزن وقتی رخ می دهد که یک بالانس انرژی منفی وجود داشته باشد : اگر بیمار کالری کمتر از میزانی که می سوزاند ، دریافت کند ، سبب کاهش وزن در او خواهد شد . این موضوع اصلی برای تمام رژیم های کاهش وزن می باشد و استثنایی ندارد . اگر بیمار 500 کیلوکالری از انرژی دریافتی روزانۀ خود را کم کند در حدود یک پوند (معادل 45

نوشیدن مایعات

از دست دادن مایعات بدن سبب افزایش قند خون فرد می شود و در نتیجه بیمار لازم است که مقدار زیادی مایعات حین ورزش بنوشد . دو ساعت قبل از ورزش ، بیمار لازم است دو لیوان آب بنوشد و در حین ورزش ، مقدار کافی جهت جایگزینی مایعات از دست رفته بنوشد . در ورزش های طولانی مثل دویدن یا دوچرخه سواری ، لازم است بیمار هر 20 دقیقه به میزان 250 میلی لیتر مایعات بنوشد . نوشیدنی ورزشکاران جایگزین مناسبی برای آب و کربوهیدرات مورد نیاز ورزشکاران است . بیمار همچنین لازم است که از نوشیدن مقدار بیش از حد مایعات نیز خودداری کند تا دچار افت سطح سدیم نشود . ورزش و دیابت نوع دو : مبتلایان به دیابت نوع دو که روی درمان با انسولین هستند با مسائلی مشابه بیماران به دیابت نوع یک شده توجه کنند مگر اینکه قند خون آنها وضعیت پایدارتری داشته باشد . دلیل این مسئله این است که اساسا بسیاری از ب

ورزش حاد و مزمن

بیمار می تواند به دو صورت دربارۀ ورزش فکر کند :

ورزش حاد یعنی یک دوره ورزش

ورزش مزمن که به معنای ورزش منظم ، مکرر که به آن ورزش حرفه ای می گویند .

ورزش حاد و مزمن اثرات متفاوتی روی بدن دارند . تمایز مهم آن دو از هم که در رابطه با دیابت است ، اثر آن بر روی حساسیت به انسولین می شود ولی این اثر سودمند به سرعت و در طی 24 ساعت از بین می رود . در مقابل ، ورزش مزمن و حرفه ای سبب افزایش حساسیت ، انسولین به مدت حداکثر 2 هفته از آخرین نوبت ورزش می شود . اگر بیمار برای کنترل قند خون خود بر روی درمان با انسولین است و برنامۀ ورزشی دارد در صورتی که دوز انسولین خود را کاهش ندهد دچار افت قند خون خواهد شد . ولی با قطع برنامه ورزشی به تدریج حساسیت افزایش یافته نسبت به انسولین افت کرده و مجددا بیمار لازم دارد که دوز انسولین خود را افزایش دهد. اثر ورزش روی حساسیت به انسو

تغذیه در مبتلایان به دیابت نوع یک بخش دوم

برای هر ماده غذایی می بایست تمام کربوهیدرات موجود در مواد غذایی را اندازه گرفت و براساس آن ، دوز انسولین سریع الاثر آنالوگ (مثل Glulisne و یا  Lispro ،  Aspart) تنظیم کرد . نسبت واحد انسولین تزریقی به مقدار کربوهیدرات وعدۀ غذایی مثأثر است از : • زمانی از شبانه روز که بیمار قصد تزریق انسولین دارد . • سن بیمار • مدت زمانی که به دیابت مبتلا است . اگرچه استفاده از نسبت های انسولین به کربوهیدرات به بیمار اجازه می دهد که مقادیر متفاوتی از کربوهیدرات استفاده کند ، هنوز محدودیت هایی لازم است برای مثال بیمار لازم است که مصرف کربوهیدرات را به شکل مایع محدود کند مثل آب میوه ها و لیموناد که به سرعت جذب می شوند . همچنین بیمار باید بداند که انسولین تزریقی نمی تواند مقادیر زیاد کربوهیدرات مثلا بالای 105 گرم را به یکباره را کنترل کند . یک استثنا وجود دا